سخنران: حجت الاسلام والمسلمین دکتر نادری

در فلسفه هر معلولی علتی دارد: مادی، غایی، فاعلی وطولی برای هر فصلی باید یک غایتی در نظر گرفته شود. رسالت در حوزه ها به علم گرایش دارد وحتی اساتید اخلاق علم را طلب می کنند چراکه رسالت هر کاری اقتضای براورده شدن دستورالعمل های آن است مثلا: در حمام میروید تن بشویید نه بخوابید.

برخی طلاب ضایع کننده علم هستند نه عمل می کنند ونه به کسی یاد می دهند ولی اگر هم خوب عمل کنند رسالت حوزه را انجام نداده اند، رسالت فرای از علم وعمل است هدف نشر وترویج است والا بیرون حوزه نیز این امر محقق می شد.پژوهش یعنی: معلومات را برای کشف مجهولات به کار ببرند. وپژوهشگر یعنی: با استفاده از تلاش گذشتگان به سوالات عصر جدید جواب دهد و مردم را به دین علاقه مند کند وشبهات را جواب دهد.

باید اول پژوهش کنیم تا علم در ما نهادینه شود ودچار ج روی فکر وافراط وتفریط نشویم پژوهش یک کار جنبی نیست بلکه وظیفه ای واجب است. پسر علامه حلی درسفر زیارتی به پدرش اقتدا نکرد وگفت شما برای ترک امر واجبی چون درس  وآمدن به سفر زیارتی مستحب چه دلیلی دارید با اینکه علامه در مسیر کتاب هم مینوشت. مردم از دین برنگشتند از دینی که ما عرضه می کنیم برگشتند از خودما هم برگتند چون مردم را می پیچونیم وقانعشان نمی کنیم چون علم نداریم چون تحقیق نکردیم،  برخی افراد فقط حضورشان در حوزه نعمت است وسبب رشد دیگران نیز می شود واین افراد پژوهشگران هستند. طلاب یا بالای بهشت اند یادر قعر جهنم آن هم بستگی به برخورد وهمل ما دارد، مردم فطرتا حق طلب هستند وکنجکاو ما باید با اخلاق پژوهشگری در مواقع ندانستم راحت اعتراف کنیم ودین را ضعیف جلوه ندهیم وبی خود توجیه نیاوریم، این ها حق الناس است سرکشی از وظیفه است، در انتها ایشان به جایگاه پژوهش وانگیزه برای علم آموزی پرداختند.

والسلام علیکم ورحمه الله