پایان نامه  (سطح سه ) خانم نجمه مولوی وردنجانی با موضوع :

معناشناسی واژه ی عبودیت و کاربردهای آن در قرآن 

با راهنمایی حجت الاسلام والمسلمین دکتر علیرضا ایمانی  در  تابستان 1395دفاع شد.

چکیده : معناشناسی یکی از شاخصه های زبان شناسی نوین است که به بررسی معنا در بافت جمله می پردازد .در معناشناسی براساس تحلیل نسبت های بین واژگان مرتبط با یکدیگر و روابط سیاق متنی یک واژه در جمله، معنای واژه ها مورد بررسی قرار می گیرد .از آن جا که قرآن دربرگیرنده ی معانی والای الهی است می توان با بهره گیری از این کتاب در عرصه ی معناشناسی به مفاهیم با ارزش آن پی برد .هدف اساسی از معناشناسی واژه های قرآن، تدبر و فهم عمیق در آیات، نوآوری و جلوگیری از تفسیر به رأی می باشد .با نظر به آیات قرآن و شناخت هدف خداوند از خلقت هستی که همان عبودیت است؛ یکی از واژه هایی که در حوزه ی معناشناسی کاربردهای وسیعی پیدا می کند، واژه ی عبودیت است .عبودیت از ریشه ی “ع ب د” در ساختارهای فعلی و اسمی در آیات مختلفی از قرآن کاربرد یافته است .برای پی بردن به مفاهیم دقیق و کاربردی این واژه، تأمل در معانی ذکر شده ی لغوی و اصطلاحی موجود در معاجم، بررسی واژه ، های مترادف و متضاد شناخت مؤلفه های معنایی و هم چنین مباحث اعتقادی در زمینه های توحید و نبوت ضروری است. ریشه ی “ع ب د” دو معنایی که یکی نرمش و کوچک شمردن خود و دیگری شدت و صلابت است .با توجه به کاربردهای این واژه قبل از اسلام در ادیان مختلف و پس از نزول قرآن، هر زمان این واژه به کار گرفته شده، همان معنای اول متبادر به ذهن است .از این جهت می توان ذکر کرد که عبد انسانی است که سرتاپا به صاحب خود تعلق دارد و در اطاعت او هرگز سستی به خود راه نمی دهد؛ از این رو معنای عبادت چنان وسیع است که حتی شامل گوش دادن به سخن کسی به قصد عمل نیز می شود .بنابراین لازمه ی قرار گرفتن در مسیر عبودیت و رسیدن به کمال و قرب الهی؛ شنیدن سخن معبود واقعی، وابستگی مطلق به او و سر به فرمان او نهادن است. کلید واژه ها :قرآن، عبودیت، عباد الرحمان، معناشناسی، توحید در عبادت.