روزی حاکم نیشابور برای گردش به بیرون از شهر رفته بود که مرد میانسالی را در حال کار بر روی زمین کشاورزی دید .

حاکم پس از دیدن آن مرد بی مقدمه به کاخ برگشت و دستور داد کشاورز را به کاخ بیاورند .
روستایی بی نوا با ترس و لرز در مقابل تخت حاکم ایستاد.
به دستور حاکم لباس گران بهایی بر او پوشاندند.
حاکم گفت یک قاطر راهوار به همراه افسار و پالان خوب به او بدهید.

حاکم که از تخت پایین آمده بود و آرام قدم میزد به مرد کشاورز گفت میتوانی بر سر کارت برگردی ، ولی همین که دهقان بینوا خواست حرکت کند حاکم کشیده ای محکم پس گردن او نواخت .
همه حیران از آن عطا و حکمت این جفا ، منتظر توضیح حاکم بودند.
حاکم از کشاورز پرسید : مرا می شناسی؟
کشاورز بیچاره گفت : شما تاج سر رعایا و حاکم شهر هستید.
حاکم گفت: آیا بیش از این مرا میشناسی؟ سکوت مرد حاکی از استیصال و درماندگی او بود.
حاکم گفت:بخاطر داری بیست سال قبل که من و تو با هم دوست بودیم در یک شب بارانی که در رحمت خدا باز بود من رو با آسمان کردم و گفتم خدایا به حق این باران و رحمتت مرا حاکم نیشابور کن و تو محکم بر گردن من زدی و گفتی که ای ساده دل! من سالهاست از خدا یک قاطر با پالان برای کار کشاورزیم می خواهم هنوز اجابت نشده آن وقت تو حکومت نیشابور را می خواهی؟
یک باره خاطرات گذشته در ذهن دهقان مرور شد.
حاکم گفت: این قاطر و پالانی که می خواستی ، این کشیده هم تلافی همان کشیده ای که به من زدی.
فقط می خواستم بدانی که برای خدا حکومت نیشابور یا قاطر و پالان فرق ندارد.
فقط ایمان و اعتقاد من و توست که فرق دارد….

از خدا بخواه فقط بخواه و زیاد هم بخواه خدا بی نهایت بخشنده و مهربان است و در بخشیدن بی انتهاست ولی به خواسته ات ایمان داشته باش
?????

تفسیر سوره قدر از حجت الاسلام قرائتی

شب قدر یکی از این سه شب است، شب بیست و یکم و شب بیست و سوم‌اش پر رنگ‌تر از شب نوزدهم است. و در این دو شب شب بیست و سوم مهمتر از شب بیست و یکم است.
ویژه نامه ضیافت مشرق - سوره‌ی قدر را همه تقریباً بلد هستیم. چه اشکالی دارد ماه رمضان که یک آیه خواندن ثواب یک ختم قرآن را دارد. همه‌ی مردم ایران که پای تلویزیون نشستند با هم این سوره را بخوانیم و ثواب این سوره را هدیه کنیم به امیرالمؤمنین.
«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ‏، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ، وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ، لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ، تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ هِىَ حَتىَ‏ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/۱-۵)

قبل از آنکه بحثم را شروع کنم یک سلامی هم به امیرالمؤمنین بدهیم. «السلام علیک یا ابالحسن یا امیرالمؤمنین و رحمه الله و برکاته»

بسم الله الرحمن الرحیم، به نام خدا. این «ب» به نام چیست؟ به نام او! یک چیزی معروف است می‌گویند: همه قرآن در حمد است، همه‌ی حمد در بسم الله است. این «ب» یعنی چه؟ «بسم الله» به نام او. کسی که می‌گوید: به نام خدا، این باید خیلی از کارها را طی کرده باشد که بگوید: به نام خدا. اینکه می‌گویند: «ب» بسم الله چقدر معنا دارد، چه کسی می‌تواند بگوید به نام او؟

۱- گفتن بسم الله، نشانه ایمان و معرفت به خدا

۱- معرفت داشته باشد. چون اگر خدا را نشناسد، نمی‌تواند بگوید: به نام او. غیر از معرفت ایمان هم داشته باشد. یعنی هم بشناسد و هم ایمان داشته باشد. ایمان نداشته باشد نمی‌تواند بگوید: به نام او! دوستش هم داشته باشد. چون اگر کسی، کسی را دوست نداشته باشد، نمی‌گوید: به نام او.

به او توکل کند، به نام او یعنی به او پناه ببرد. پناهندگی! از او استمداد بخواهد. ببینید همه‌ی اینها در به نام است. کسی می‌گوید: به نام او، که خدا را بشناسد، ایمان داشته باشد. دوستش داشته باشد. به او توکل کند. به او پناه ببرد. از او استمداد کند. و تمام قرآن هم در این است. آیات قرآن برای این است که ۱- ما معرفت داشته باشیم. به او نزدیک باشیم. خدا را دوست داشته باشیم. حرف‌هایش را اطاعت کنیم. کل قرآن اگر بگوییم: در «ب» بسم الله است، حرف بی‌ربطی نزدیم. به نام او! سرچشمه‌ی رحمت است.

خود رمضان رحمت است. آخر من بخوابم، ثواب عبادت داشته باشم. چه خدایی ما داریم؟ می‌گوید: ماه رمضان خوابت هم ثواب عبادت را دارد. عبادت‌های دیگر وقتی حواس ما جمع است قبول است. مثلاً در نماز آن قسمتی که حواست جمع است قبول است، قسمتی که حواست پرت است قبول نیست. در ماه رمضان حواست هم پرت باشد، نمازت قبول است. نفس کشیدن ثواب سبحان الله داشته باشد؟ یک آیه قرآن خواندن ثواب… خود رمضان، عفو خدا. یک کار خیر کنی، ده برابر می‌دهیم. اینها همه رحمت است. زمین رحمت خداست. یک دانه می‌گیرد و یک خوشه می‌دهد. اصلاً فرشته‌های معصوم زمین می‌آیند، فرشته‌ها هم مهمان زمینی‌ها می‌شوند. وجود امام، وجود رهبر معصوم، قرآن رحمت است. به نام خداوندی که سرچشمه‌ی همه رقم رحمت‌ها است.

«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ‏، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» چهار تا از سوره‌های قرآن «اِنّا» دارد. «إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیناً» (فتح/۱)، «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ» (کوثر/۱)، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ»، «إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحا» (نوح/۱). این چهار تا یک رابطه‌ای دارد. پیروزی، فاطمه، قرآن، نبوت. چون «إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحا» نوح اولین پیغمبر اولوالعزم است. حضرت ابراهیم و موسی و عیسی همه نسل نوح هستند. تمام انبیاء نسل نوح هستند. البته نسل آدم هستند، منتهی آدم پیغمبر اولوالعزم است. یعنی خدا چهار جا گفته: ما. پیغمبر اولوالعزم، فاطمه زهرا، قرآن، پیروزی. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ»!

ادامه »

وقايع شب قدر

1 ـ نزول قرآن:
ظاهر آيه شريفه «انّا انزلناه في ليلة القدر» اين است كه همه قرآن در شب قدر نازل شده است و چون تعبير به انزال كرده كه ظهور در يكپارچگي و دفعي بودن دارد نه تنزيل كه ظاهر در نزول تدريجي است.
قرآن كريم به دو گونه نازل شده است:

1 ـ نزول يكباره در يك شب معين.

2 ـ نزول تدريجي در طول بيست و سه سال نبوّت پيامبر اكرم(ص).
آياتي چون «قرانا فرقناه لتقرأه علي الناس علي مكث ونزلناه تنزيلا»(1) نزول تدريجي قرآن را بيان مي كند.
در نزول دفعي (و يكپارچه)، قرآن كريم كه مركب از سوره ها و آيات است يك دفعه نازل نشده است بلكه بصورت اجمال همه قرآن نازل شده است چون آياتي كه درباره وقايع شخصي و حوادث جزيي نازل شده ارتباط كامل با زمان و مكان و اشخاص و احوال خاصه اي دارد كه درباره آن اشخاص و آن احوال و در آن زمان و مكان نازل شده و معلوم است كه چنين آياتي درست در نمي آيد مگر اينكه زمان و مكانش و واقعه اي كه درباره اش نازل شده رخ دهد به طوري كه اگر از آن زمان ها و مكان ها و وقايع خاصه صرف نظر شود و فرض شود كه قرآن يك باره نازل شده، قهرا موارد آن آيات حذف مي شود و ديگر بر آنها تطبيق نمي كنند، پس قرآن به همين هيئت كه هست دوبار نازل نشده بلكه بين دو نزول قرآن فرق است و فرق آن در اجمال و تفصيل است. همان اجمال و تفصيلي كه در آيه شريفه «كتاب احكمت اياته ثم فصّلت من لدن حكيم خبير»(2) به آن اشاره شده است. و در شب قدر قرآن كريم به صورت اجمال و يكپارچه بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و در طول بيست و سه سال به تفصيل و به تدريج و آيه به آيه نازل گرديد.

2 ـ تقدير امور:
خداوند متعال در شب قدر حوادث يك سال آينده را از قبيل مرگ و زندگي، وسعت يا تنگي روزي، سعادت و شقاوت، خير و شرّ، طاعت و معصيت و… تقدير مي كند.
در آيه شريفه «انا انزلناه في ليلة القدر»(3) كلمه «قدر» دلالت بر تقدير و اندازه گيري دارد و آيه شريفه «فيها يفرق كل امر حكيم»(4) كه در وصف شب قدر نازل شده است بر تقدير دلالت مي كند. چون كلمه «فرق» به معناي جدا سازي و مشخص كردن دو چيز از يكديگر است. و فرق هر امر حكيم جز اين معنا ندارد كه آن امر و آن واقعه اي كه بايد رخ دهد را با تقدير و اندازه گيري مشخص سازند. امور به حسب قضاي الهي داراي دو مرحله اند، يكي اجمال و ابهام و ديگري تفصيل. و شب قدر به طوري كه از آيه «فيها يفرق كل امر حكيم» برمي آيد شبي است كه امور از مرحله اجمال و ابهام به مرحله فرق و تفصيل بيرون مي آيند.

3 ـ نزول ملائكة و روح:
بر اساس آيه شريفه «تنزّل الملئكة والروح فيها باذن ربهم من كل امر»(5)، ملائكة و روح در اين شب به اذن پروردگارشان نازل مي شوند. مراد از روح آن روحي است كه از عالم امر است و خداي متعال درباره اش فرموده است «قل الرّوح من امر ربي»(6). در اين كه مراد از امر چيست؟ بحث هاي مفصلي در تفسير شريف الميزان آمده است كه به جهت اختصار مبحث به دو روايت در مورد نزول ملائكة و اينكه روح چيست بسنده مي شود.
الف: پيامبر اكرم(ص) فرمود: وقتي شب قدر مي شود ملائكه اي كه ساكن در «سدرة المنتهي» هستند و جبرئيل يكي از ايشان است نازل مي شوند در حالي كه جبرئيل به اتفاق سايرين پرچم هايي را به همراه دارند.
يك پرچم بالاي قبر من، و يكي بر بالاي بيت المقدس و پرچمي در مسجد الحرام و پرچمي بر طور سينا نصب مي كنند و هيچ مؤمن و مؤمنه اي در اين نقاط نمي ماند مگر آنكه جبرئيل به او سلام مي كند، مگر كسي كه دائم الخمر و يا معتاد به خوردن گوشت خوك و يا زعفران ماليدن به بدن خود باشد(7).
ب: از امام صادق عليه السلام در مورد روح سؤال شد. حضرت فرمودند: روح از جبرئيل بزرگتر است و جبرئيل از سنخ ملائكة است و روح از آن سنخ نيست مگر نمي بيني خداي تعالي فرموده: «تنزل الملئكة والرّوح» پس معلوم مي شود روح غير از ملائكة است(8).

4 ـ سلام و امنيت:
قرآن كريم در بيان اين ويژگي شب قدر مي فرمايد: «سلام هي حتي مطلع الفجر»(9). كلمه سلام و سلامت به معناي عاري بودن از آفات ظاهري و باطني است. و جمله «سلام هي» اشاره به اين مطلب دارد كه عنايت الهي تعلّق گرفته است به اين كه رحمتش شامل همه آن بندگان بشود كه به سوي او روي مي آورند و نيز به اينكه در خصوص شب قدر باب عذابش بسته باشد. به اين معنا كه عذابي جديد نفرستد. و لازمه اين معنا اين است كه در اين شب كيد شيطان ها هم مؤثر واقع نشود چنانكه در بعضي از روايات نيز به اين معنا اشاره شده است.
البته بعضي از مفسّرين گفته اند: مراد از كلمه «سلام» اين است كه در شب قدر ملائكة از هر مؤمن مشغول به عبادت بگذرند، سلام مي دهند.

ادامه »