تفسیر سوره قدر از حجت الاسلام قرائتی

شب قدر یکی از این سه شب است، شب بیست و یکم و شب بیست و سوم‌اش پر رنگ‌تر از شب نوزدهم است. و در این دو شب شب بیست و سوم مهمتر از شب بیست و یکم است.
ویژه نامه ضیافت مشرق - سوره‌ی قدر را همه تقریباً بلد هستیم. چه اشکالی دارد ماه رمضان که یک آیه خواندن ثواب یک ختم قرآن را دارد. همه‌ی مردم ایران که پای تلویزیون نشستند با هم این سوره را بخوانیم و ثواب این سوره را هدیه کنیم به امیرالمؤمنین.
«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ‏، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ، وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ، لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ، تَنزََّلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن کلُ‏ِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ هِىَ حَتىَ‏ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/۱-۵)

قبل از آنکه بحثم را شروع کنم یک سلامی هم به امیرالمؤمنین بدهیم. «السلام علیک یا ابالحسن یا امیرالمؤمنین و رحمه الله و برکاته»

بسم الله الرحمن الرحیم، به نام خدا. این «ب» به نام چیست؟ به نام او! یک چیزی معروف است می‌گویند: همه قرآن در حمد است، همه‌ی حمد در بسم الله است. این «ب» یعنی چه؟ «بسم الله» به نام او. کسی که می‌گوید: به نام خدا، این باید خیلی از کارها را طی کرده باشد که بگوید: به نام خدا. اینکه می‌گویند: «ب» بسم الله چقدر معنا دارد، چه کسی می‌تواند بگوید به نام او؟

۱- گفتن بسم الله، نشانه ایمان و معرفت به خدا

۱- معرفت داشته باشد. چون اگر خدا را نشناسد، نمی‌تواند بگوید: به نام او. غیر از معرفت ایمان هم داشته باشد. یعنی هم بشناسد و هم ایمان داشته باشد. ایمان نداشته باشد نمی‌تواند بگوید: به نام او! دوستش هم داشته باشد. چون اگر کسی، کسی را دوست نداشته باشد، نمی‌گوید: به نام او.

به او توکل کند، به نام او یعنی به او پناه ببرد. پناهندگی! از او استمداد بخواهد. ببینید همه‌ی اینها در به نام است. کسی می‌گوید: به نام او، که خدا را بشناسد، ایمان داشته باشد. دوستش داشته باشد. به او توکل کند. به او پناه ببرد. از او استمداد کند. و تمام قرآن هم در این است. آیات قرآن برای این است که ۱- ما معرفت داشته باشیم. به او نزدیک باشیم. خدا را دوست داشته باشیم. حرف‌هایش را اطاعت کنیم. کل قرآن اگر بگوییم: در «ب» بسم الله است، حرف بی‌ربطی نزدیم. به نام او! سرچشمه‌ی رحمت است.

خود رمضان رحمت است. آخر من بخوابم، ثواب عبادت داشته باشم. چه خدایی ما داریم؟ می‌گوید: ماه رمضان خوابت هم ثواب عبادت را دارد. عبادت‌های دیگر وقتی حواس ما جمع است قبول است. مثلاً در نماز آن قسمتی که حواست جمع است قبول است، قسمتی که حواست پرت است قبول نیست. در ماه رمضان حواست هم پرت باشد، نمازت قبول است. نفس کشیدن ثواب سبحان الله داشته باشد؟ یک آیه قرآن خواندن ثواب… خود رمضان، عفو خدا. یک کار خیر کنی، ده برابر می‌دهیم. اینها همه رحمت است. زمین رحمت خداست. یک دانه می‌گیرد و یک خوشه می‌دهد. اصلاً فرشته‌های معصوم زمین می‌آیند، فرشته‌ها هم مهمان زمینی‌ها می‌شوند. وجود امام، وجود رهبر معصوم، قرآن رحمت است. به نام خداوندی که سرچشمه‌ی همه رقم رحمت‌ها است.

«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ‏، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» چهار تا از سوره‌های قرآن «اِنّا» دارد. «إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبیناً» (فتح/۱)، «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ» (کوثر/۱)، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ»، «إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحا» (نوح/۱). این چهار تا یک رابطه‌ای دارد. پیروزی، فاطمه، قرآن، نبوت. چون «إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحا» نوح اولین پیغمبر اولوالعزم است. حضرت ابراهیم و موسی و عیسی همه نسل نوح هستند. تمام انبیاء نسل نوح هستند. البته نسل آدم هستند، منتهی آدم پیغمبر اولوالعزم است. یعنی خدا چهار جا گفته: ما. پیغمبر اولوالعزم، فاطمه زهرا، قرآن، پیروزی. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ»!

ادامه مطلب :