روز دختر و میلاد حضرت فاطمه معصومه (س) مصادف است با پنجشنبه ۱۳ تیر ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختران [ ١ ذوالقعده ]

ادامه »

هدف ما برقراری جمهوری اسلامی و برنامه ما تحصیل آزادی و استقلال و سپردن اداره کشور به کارشناسان امین و حذف خیانتهاو هزینه های مخوف اقتصاد و تصفیه وزارتخانهها و حذف زوائد موجب صرف هزینه های هنگفت بی فایده و اصلاح قانون اساسی است ..

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم

مرکز تخصصی معصومیه سلام الله علیها شهرکرد

معرفی آثار امام خمینی (رحمه الله علیها)

مجری: معاونت پژوهشی وفرهنگی وانجمن

14خرداد1399

ادامه »

سفر به خیرگل من که می روی با باد ز دیده می روی اما نمی روی از یاد

عجیب نیست، اگر درد تمام وجودمان را گرفته باشد.

عجیب نیست، اگر غم هم زاد لحظه هایمان شده باشد.

شهر بیدار می شود با صدای محزون الرحمن و زمانه بی تو یتیم می شود، یتیمی که در تلاطم غربتی سترگ، از هوش می رود… آتشی در سینه خرداد، زبانه می کشد و ما جای خالی کسی را احساس می کنیم که حضورش، انقلاب حادثه های شیرین را با خود داشت، کسی که انقلاب بزرگ قرن را در آغوش خود پرورش داد و جوانه های آن را در دل ها کاشت و چون باغبانی دلسوز، به پای آن ها نشست و به ثمر رساند. نیمه خرداد را گویی چنان با تقدیر او گره زده بودند که سرنوشت ابتدای قیام و انتهای خاموشی اش، همه با تقویم آن روز سرخ عجین شده بود! میان او و خرداد رازی بود که فقط خدا می دانست و چشم های کهکشانی او …

مرد حماسه بود، مرد جاودانه کردن از همان آغاز ولادت، که با دلی مطمئن و ضمیری امیدوار، کوچ را به ماندن ترجیح داد؛ او که دلش زمینی نبود که بماند.

امام من، پدر مهربان تاریخ ساز!
بنیان انقلابی که بر پا کردی، در عمق روح و جان این مردم نشسته است و اشک ها، ترجمان عمق نابی است که از محضر چشمانت سرچشمه می گیرد.

وقتی که جهل، در جای جای ذهن زمین ریشه می گستراند و ظلم در منشور زندگی، طیف های گوناگون انسان را در برگرفته بود، تنها نام شورانگیز تو بود که دل ها را اسیر جذبه زیبایی خود می کرد و دل ها را تا نهایت آزادگی و حماسه همراهی می نمود!

تو نخواهی مُرد و هرگز نمی میری؛ تو که در عصر جاهلیت مدرن واپسین سال های قرن بیستم، پیامبرانه به پا خاستی و انقلابی را علم کردی که بزرگ معجزه خمینی لقب گرفت.

تو که سیاستت عین دیانت و اجتهادت عین جهاد بود؛ تو که نه تنها به شیعه و اسلام و ایران، بلکه به انسانیت می اندیشیدی و می کوشیدی تا دریچه ای به فضای لایتناهی غیب در افق شهادت انسان بگشایی!

تو که خُلقَت، اخلاق را مدرس؛ زهدت، پارسایی را رهبر و ذوقت، شعر و ادب را زیور بود؛ تو که در عرصه های خوف و خطر، اقیانوس آرام دل و جانت، تمثّلی از کریمه یا أیّتها النفس المطمئنة بود؛ تو که روشنی نگاهت، شب ها و روزهایمان را دوست داشتنی می ساخت و لبخندهایت، سفره های همیشه باز بهشتی را برایمان تداعی می کرد.

بزرگ مرد نستوه! راد مرد نمونه قرن! مرگ تو را در بر نخواهد کشید که تو خود، مرگ را از چهره یک سرزمین، باز پس زده ای و تو زنده به عشقی! هنوز هم نام سرزمینمان، با شکوه نام تو بلند آوازه و سرافراز، در این جهان هزار رنگ هزار نقش، می درخشد!

تو ایستادن را به ما آموختی، آن روزها که در تاریکی تلخ سلطنت نمرودیان و فرعونیان، پیشانی ات سپیده دم عدالت را نوید می داد.

تو هنوز هم هستی، همیشه خواهی بود که راهی که در تاریکی گشودی، همچنان روشن و عطرآگین است با عطر یادت…

حلول ماه شوال و عید سعید فطر مبارک باد!
***
عید فطر، روز چیدن میوه های شاداب استجابت مبارک باد

ادامه »

وقايع شب قدر

1 ـ نزول قرآن:
ظاهر آيه شريفه «انّا انزلناه في ليلة القدر» اين است كه همه قرآن در شب قدر نازل شده است و چون تعبير به انزال كرده كه ظهور در يكپارچگي و دفعي بودن دارد نه تنزيل كه ظاهر در نزول تدريجي است.
قرآن كريم به دو گونه نازل شده است:

1 ـ نزول يكباره در يك شب معين.

2 ـ نزول تدريجي در طول بيست و سه سال نبوّت پيامبر اكرم(ص).
آياتي چون «قرانا فرقناه لتقرأه علي الناس علي مكث ونزلناه تنزيلا»(1) نزول تدريجي قرآن را بيان مي كند.
در نزول دفعي (و يكپارچه)، قرآن كريم كه مركب از سوره ها و آيات است يك دفعه نازل نشده است بلكه بصورت اجمال همه قرآن نازل شده است چون آياتي كه درباره وقايع شخصي و حوادث جزيي نازل شده ارتباط كامل با زمان و مكان و اشخاص و احوال خاصه اي دارد كه درباره آن اشخاص و آن احوال و در آن زمان و مكان نازل شده و معلوم است كه چنين آياتي درست در نمي آيد مگر اينكه زمان و مكانش و واقعه اي كه درباره اش نازل شده رخ دهد به طوري كه اگر از آن زمان ها و مكان ها و وقايع خاصه صرف نظر شود و فرض شود كه قرآن يك باره نازل شده، قهرا موارد آن آيات حذف مي شود و ديگر بر آنها تطبيق نمي كنند، پس قرآن به همين هيئت كه هست دوبار نازل نشده بلكه بين دو نزول قرآن فرق است و فرق آن در اجمال و تفصيل است. همان اجمال و تفصيلي كه در آيه شريفه «كتاب احكمت اياته ثم فصّلت من لدن حكيم خبير»(2) به آن اشاره شده است. و در شب قدر قرآن كريم به صورت اجمال و يكپارچه بر پيامبر اكرم(ص) نازل شد و در طول بيست و سه سال به تفصيل و به تدريج و آيه به آيه نازل گرديد.

2 ـ تقدير امور:
خداوند متعال در شب قدر حوادث يك سال آينده را از قبيل مرگ و زندگي، وسعت يا تنگي روزي، سعادت و شقاوت، خير و شرّ، طاعت و معصيت و… تقدير مي كند.
در آيه شريفه «انا انزلناه في ليلة القدر»(3) كلمه «قدر» دلالت بر تقدير و اندازه گيري دارد و آيه شريفه «فيها يفرق كل امر حكيم»(4) كه در وصف شب قدر نازل شده است بر تقدير دلالت مي كند. چون كلمه «فرق» به معناي جدا سازي و مشخص كردن دو چيز از يكديگر است. و فرق هر امر حكيم جز اين معنا ندارد كه آن امر و آن واقعه اي كه بايد رخ دهد را با تقدير و اندازه گيري مشخص سازند. امور به حسب قضاي الهي داراي دو مرحله اند، يكي اجمال و ابهام و ديگري تفصيل. و شب قدر به طوري كه از آيه «فيها يفرق كل امر حكيم» برمي آيد شبي است كه امور از مرحله اجمال و ابهام به مرحله فرق و تفصيل بيرون مي آيند.

3 ـ نزول ملائكة و روح:
بر اساس آيه شريفه «تنزّل الملئكة والروح فيها باذن ربهم من كل امر»(5)، ملائكة و روح در اين شب به اذن پروردگارشان نازل مي شوند. مراد از روح آن روحي است كه از عالم امر است و خداي متعال درباره اش فرموده است «قل الرّوح من امر ربي»(6). در اين كه مراد از امر چيست؟ بحث هاي مفصلي در تفسير شريف الميزان آمده است كه به جهت اختصار مبحث به دو روايت در مورد نزول ملائكة و اينكه روح چيست بسنده مي شود.
الف: پيامبر اكرم(ص) فرمود: وقتي شب قدر مي شود ملائكه اي كه ساكن در «سدرة المنتهي» هستند و جبرئيل يكي از ايشان است نازل مي شوند در حالي كه جبرئيل به اتفاق سايرين پرچم هايي را به همراه دارند.
يك پرچم بالاي قبر من، و يكي بر بالاي بيت المقدس و پرچمي در مسجد الحرام و پرچمي بر طور سينا نصب مي كنند و هيچ مؤمن و مؤمنه اي در اين نقاط نمي ماند مگر آنكه جبرئيل به او سلام مي كند، مگر كسي كه دائم الخمر و يا معتاد به خوردن گوشت خوك و يا زعفران ماليدن به بدن خود باشد(7).
ب: از امام صادق عليه السلام در مورد روح سؤال شد. حضرت فرمودند: روح از جبرئيل بزرگتر است و جبرئيل از سنخ ملائكة است و روح از آن سنخ نيست مگر نمي بيني خداي تعالي فرموده: «تنزل الملئكة والرّوح» پس معلوم مي شود روح غير از ملائكة است(8).

4 ـ سلام و امنيت:
قرآن كريم در بيان اين ويژگي شب قدر مي فرمايد: «سلام هي حتي مطلع الفجر»(9). كلمه سلام و سلامت به معناي عاري بودن از آفات ظاهري و باطني است. و جمله «سلام هي» اشاره به اين مطلب دارد كه عنايت الهي تعلّق گرفته است به اين كه رحمتش شامل همه آن بندگان بشود كه به سوي او روي مي آورند و نيز به اينكه در خصوص شب قدر باب عذابش بسته باشد. به اين معنا كه عذابي جديد نفرستد. و لازمه اين معنا اين است كه در اين شب كيد شيطان ها هم مؤثر واقع نشود چنانكه در بعضي از روايات نيز به اين معنا اشاره شده است.
البته بعضي از مفسّرين گفته اند: مراد از كلمه «سلام» اين است كه در شب قدر ملائكة از هر مؤمن مشغول به عبادت بگذرند، سلام مي دهند.

ادامه »

نیمه شعبان، روز ۱۵ شعبان و سالروز تولد حضرت مهدی(عج)، امام دوازدهم شیعیان است که در دوران غیبت به سر می‌برد. در برخی روایات، شب نیمه شعبان پس از شب قدر برترین شب‎ها دانسته شده است. گروهی از شیعیان در این شب به شب زنده‌داری و اعمال مذهبی مشغول می‎شوند. برخی از اهل سنت و طریقت‎های تصوف نیز به فضیلت این شب معتقدند.

جشن نیمه شعبان از جشن‌های بزرگ شیعیان است که به مناسبت میلاد امام مهدی(عج) برگزار می‎شود. در ایران، مسجد جمکران و در عراق، کربلا محل تجمع شیعیان در نیمه شعبان است. روز نیمه شعبان در تقویم رسمی ایران تعطیل رسمی است و روز جهانی مستضعفان نام گرفته است.

ادامه »

اسفند روز درختکاری

در ایران، روز 15 تا 22 اسفند ماه به عنوان “هفته منابع طبیعی” نامگذاری شده است که نخستین روز این هفته یعنی 15 اسفند “روز ‌درختکاری‌” است.

تاریخچه روز درختکاری
روز درختکاری  ابتدا در سال 1872 و در ایالت نبراسکای آمریکا و در تاریخ 10 آوریل (21 فروردین)، توسط فردی به نام J.Sterling Morton برگزار شد و گفته می شود که در آن روز بیش از 1 میلیون درخت کاشته شده است اما بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل انتقال یافت.

امروزه بیشتر کشورهای دنیا روز درختکاری را محترم شمرده و در این روز به کاشتن درخت ها و نهال های متفاوت اقدام می کنند. البته تاریخ این روز با توجه به آب و هوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی می کنند تا در موقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد کردن را داشته باشد. برای مثال می توان به کشور هایی مانند آلمان، مصر، پاکستان، مکزیک اشاره کرد که روز درختکاری به ترتیب در روزهای 5 اردیبهشت، 26 بهمن، 27 مرداد و دومین پنجشنبه از ماه جولای است.

روز درختکاری در ایران

درختکاری در ایران دارای پشتوانه ‌ای از علایق ملی و سنت تاریخی است، تاریخ نشان می ‌دهد که ایرانیان باستان، جشن های خاصی داشتند و در این جشن ها به درختکاری پرداخته و به خاک و زراعت احترام می‌ گذاشتند.

ماه رجب هفتمین ماه از ماه‌های قمری، ماهی بسیار شریف و از ماه‌های حرام است. رجب نام نهری است در بهشت که از عسل شیرین‌‌تر و از شیر سفیدتر است و هر کس در این ماه روزه دارد، از آن نهر آب می‌نوشد. به ماه رجب رحب الأصب یعنی ماه ریزش رحمت خداوند بر مردم نیز می‌‌گویند.

پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «ماه رجب برای امت من «ماه استغفار» است. رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است. کسی که یک روز از ماه رجب را روزه گیرد، مستوجب خشنودی خداوند گردد غضب الهی از او دور می‌‌گردد و دری از درهای جهنم به روی او بسته می‌‌شود».

در حدیث دیگری آمده است که هر کس سه روز آن را روزه دارد بهشت بر او واجب گردد. در ماه رجب دعاها و اعمال خاصی وارد است که مهمترین آن‌ها «اعمال ایام البیض» (13 تا 15 ماه) و اعمال ام‌داوود و برنامه اعتکاف است. این اعمال در کتاب شریف مفاتیح الجنان محدث قمی گردآوری شده است.

شعر ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها
امـروز هـستی آفرین، هستی به  پـیغمبر دهـد

  امـروز جـبرئیل از شَعَف، بر بـاد بـال و پـر دهد

امروز از جام ولا، حق خـلق را سـاغر دهـد

امــروز خــتم الا نبیاء گــل بـوسه بـر کـوثر دهد

امـروز گـلزار جـهان، بـوی خوش دیگر دهد

   امـروز عـیسی بـر فـــــلک آوای شـادی سـر دهد

امـروز یــاسین جــلوه گر، امروز طاها آمده

والشمس خوان و اللیل گـو، زهـرا بـه دنـــیا آمده

امــروز در بـزم نــبی یـزدان ثنا خوانی کند

یزدان ثنا خوانی کنـد، رضـوان گُـل افـشانی کـند

میـــکال بــوسد آســتان، جبرئیل در بانی کند

گـردون بهر سو گردد و خــــورشید گـردانی کند

جــنت زنـــد جـــام جــنون، دوزخ گلستانی کند

زیـــبد کـه هـر پــیغمبری فــرزند قـــربانی کــند

زیـــرا کــه بــا حُــسن خـــدا فرزند احمد آمده

اُم الائــمه فــــــاطمه دُخـــــت مـــــــــحمـــد آمده

مــمدوحـه خـــتم رَسُــل، مــحبوبه یکتاست این

توحید از پا تا به سر قـرآن ســر تا پـــــاست این

با یک جهان نور و ضیاء خورشید نا پـیداست این

از فــکر مـا از وهم مـا، از وصف مـا بالاست این

مریم مگو، مادر بگو، بر یـــازده عیسی است این

چونش نبوسد مصطفی زهراست این زهراست این

مـــریم به اِبْریق جــنان لـبخند زن می شویدش

ختم رسل از جـان و دل مـی بوسد و مــی بویدش

بـاید خـدا فـرمان دهـد ز آغـاز بـر پـــیغمبرش

یـک اربعین دوری کند از هــــمسر نیک اخترش

در این چهل شب لحظه ای نبود جدا از داورش

بــــاشد بـهر حـال و هـوا حـال و هـوای دیـگرش

بـر لـعل لب دُرّ دعـا در دیده غلطان گوهرش

  تــنها مــحمد بـــــــاشد و ذات خـــــدای اکــــبرش

بعد از چهل شب حق بر او اِنسیة الحـورا دهد

اِنسیة الـحـورا دهــد، زهـــرا دهــد، زهــرا دهــد

  ای تربت گـــم گشته ات بیت الحـــــرام انــبیا

  صَـــحن بــقیعت خـــوشتر از دار الـــسلام انـبیا

تــعریف تـو، اوصــاف تــو، روح کلام انبیا

نـــام تــو در مـــوج بــلا ذکـــر کــــــــــلام انـبیا

از کــوثر احــسان تــو، پُـر گشته جام انبیا

  تــنها نــه مــام احـــمدی، مـــام تــــــــمام انــبیا

حُـبت تمام دین مـن، مـهرت تـمام هست من

ای وای اگـر از مـرحمت فـردا نــگیری دست من