بچه ها جان سلام
مخلصم. عصرتون بخیر?

همیشه کار جهادی و خدمت به انقلاب و… ، رفتن به سوریه و لبنان و یمن و مناطق محروم و این چیزا نیست.

حتی همیشه رفتن به هیئت و گلزار شهدا و دیدار با خانواده شهید و خدمت به معلولین و جانبازان و … هم نیست.

گاهی باید بشینی و با خودت یکبار برای همیشه سنگاتو وا کنی و بدونی چند چندی؟ حداکثر و خونه پُرش کارت فعالی بسیج و گردان بهت بدهند تکلیفت به جا آوردی یا باید تصمیم بزرگتر بگیری؟!

بچه ها این روزا وضعیت حوزه و علما و اسلام و موسسات تحقیقاتی و … جوری شده که حقیقتا به حضور بچه های پای کار انقلاب و عشق علم و تشنه معارف و علمدار بصیرت از هر روز بیشتر احساس میشه. بذارین سر بسته رد بشم و بازش نکنم اما حضور بچه های بااستعداد ‌و ریز بین و باهوش که هم انقلابی باشند و هم بتونیم برای ده سال و بیست سال آینده انقلاب روی اونا حساب کنیم، حضرت عباسی واجبه و به فرمایش مراجع محترم، واجب عینی هست.

بذارین اینجوری بگم؛ امسال با کمال تأسف حضور داوطلبان تحصیل در حوزه های علمیه (اعم از برادران و خواهران) خیلی جذاب و پر شور گزارش نشده. این مسئله اگر باب بشه و به همین روند پیش بره، آینده خوبی نخواهیم داشت. حتی حال خوبی هم نخواهیم داشت.

اما از طرف دیگه میبینیم که بعضی بیوت مسئله دار و گروه های خاص، اصلا بچه به دنیا میارن که آخوند بشه و فورا عمامه مشکی پیغمبر بذارن سرش و بشه کارشناس فلان شبکه خارجی و ماهواره ای!

بچه ها اوضاع خوب نیست. شاید این حرفی که زدم برام مسئله ایجاد کنه اما قربونت برم من که با تو تعارف ندارم. کلا ما با هم تعارف نداریم. داره درس و بحث و کرسی علم و علمایی و مرجعیت و موسسات طویل و عریض حوزوی و … کمرنگ میشه. این خیلی خطرناکه.

لطفا سنگر را خالی نکنید. که اگر خدایی نکرده خالی شد و جای من و توی بچه انقلابی، دیگران علم دین و امام حسین و حوزه های علمیه را به دوش کشیدند، در مسیر آینده انقلاب هم دست خواهند برد و اصل مسیر انقلاب منحرف خواهد شد.

پس لطفاً با خانواده صحبت کنید

با دو سه نفر اهل علم و مشتی مشورت کن

درسته حوزه مدینه فاضله نیست و بالاخره مسائلی هم ممکنه در اون دیده بشه اما اینا دلیل خالی گذاشتن سنگر دین نیست و پیش خدا مسئولیم.

? اینجانب #محمد_رضا_حدادپور_جهرمی شهادت میدم که اگر هفتاد بار بمیرم و زنده بشم، بازم میام حوزه علمیه و طلبه و آخوند میشم و عاشق اینم که وسط فتنه ها و کوران حوادث روزگار، به جای آتش زدن قرآن و حوزه های علمیه و محراب و مسجد و منبر امام حسین، قلب و سینه منو آتش بزنن. ولی خط و خال به اسماء مقدس نیفته. نه تنها از این مسائل و بی‌مهری های روزگار نمی‌ترسیم، بلکه ما را زاییده و به دنیا آوردند برای اینکه نام و نان و جان را فدای دین و انقلاب کنیم.

#لطفا_نشر_حداکثری

#دعوت_به_طلبه_شدن
#طلبه_شدن_مساوی_است_با_یاری_امام_عصر

#معصومیه_شهرکرد
هم اندیشی تبیین گفتمان های حوزوی

به مناسبت سالروز تبلیغات اسلامی هم اندیشی جهت برگزاری گفتمان حوزه های علمیه برنامه ریزی برای اهداف و عملکرد و ارایه راهکارها در امر تبلیغ
درتاریخ ۲۹خرداد۹۹در مرکز تخصصی معصومیه سلام الله علیها شهرکرد برگزار شد.

روز دختر و میلاد حضرت فاطمه معصومه (س) مصادف است با پنجشنبه ۱۳ تیر ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختران [ ١ ذوالقعده ]

ادامه »

تاریخ خصوصیات اخلاقی، و کارهای بد و نیک و تفکرات گذشتگان را برای ما بازگو می‌کند و علل سقوط و سعادت، کامیابی و ناکامی جامعه ما را در اعصار و قرون مختلف نشان می‌دهد، در حقیقت، تاریخ گذشتگان آیینه‌ی زندگی روحی و معنوی جامعه بشری، و هشداری برای آیندگان و منبعی برای شناخت و عبرت محسوب می‌شود[1]. همان گونه که در قرآن، خداوند می‌فرمایند؛ {قُلْ سِیرُوا فِی الأرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ}[2]؛ «بگو؛ در زمین بگردید، پس با تأمل بنگرید که سرانجام گنهکاران چگونه بود».

[1]. محمدرضا طباطبایی نسب، تفسیر تنفیس، ج دوم، همان، ص 520
[2]. نمل (27)، آیه‌ی 69

قرآن کریم، همان طوری که انسان را به تفکر دعوت می‌نماید، سه منابع را نیز معرفی می‌کند تا انسان از طریق آن فکر خویش را به کار بیندازد و از آنان به عنوان منابع علم و اطلاع خویش بهره گیری نماید.

در سراسر قرآن آیات زیادی است که طبیعت یعنی زمین، آسمان، ستارگان، خورشید، ماه، ابر، باران، جریان باد، حرکت کشتی‌ها در دریاها، گیاهان، حیوانات، هرامر محسوس که بشر در اطراف خویش می‌بیند عنوان موضوعاتی که درباره‌ی آن دقیقاً باید اندیشه و تفکر کرد[1]، چرا که مطالعه و تدبر در آفرینش، بهترین و ساده‌ترین و عمومی‌ترین راه خداشناسی است[2].

{قُلِ انْظُرُوا مَاذَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ …}[3]؛ «بگو؛ با تأمل بنگرید که در آسمان‌ها و زمین [از شگفتی‌های آفرینش و عجایب خلقت] چه چیزها هست؟»

و این تفکر و تدبر را، راه ایمان دانسته‌اند[4].

{إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَاخْتِلافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیَاتٍ لأولِی الألْبَابِ، الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلا …}[5]؛ «یقیناً در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانه‌هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] برای خرمندان است، آنان که همواره خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده و یاد می‌کنند، و پیوسته در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند [و از عمق قلب همراه با زبان می گویند:] پروردگارا! این [جهان با عظمت] بیهوده نیافریدی …».

[1]. مرتضی مطهری، انسان و ایمان، تهران، انتشارات صدرا، چاپ 45، 1392، ص 72
[2]. محمدرضا طباطبایی نسب، تفسیر نفیس، ج 5، تهران، انتشارات نور الله (علیه السلام)، چاپ اول، 1392، ص 521
[3]. سوره یونس (10)، آیه‌ی 101
[4]. محسن قرائتی، تفسیر نور، ج 5، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، 1389، ص 625
[5]. آل عمران (3)، 190 و 191